تدوین مدل ساختاری نوآوری سازمانی بر اساس شادی سازمانی در بین کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف از انجام پژوهش توصیفی- همبستگی حاضر، تدوین مدل نوآوری سازمانی بر اساس شادی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری پژوهش کلیة کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (890 =N)؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 396 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری جمع‌آوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه نوآوری سازمانی جیمنز و همکاران (2008) و پرسشنامه شادی سازمانی هیل و آرگیل (2002) بود. روایی صوری پرسشنامه‌ها توسط 15 تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید و پایایی آن‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در یک نمونه اولیه 30 نفره برای پرسشنامه نوآوری سازمانی و شادی سازمانی بترتیب 928/0 α= و 94/0 α= گزارش شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزار SPSS23 و LISREL8.5 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مدل ساختاری نوآوری سازمانی بر اساس شادی سازمانی نشان داد که تمامی سؤالات به‌جز سؤالات 6 و 13 دارای اثر معناداری در مدل ارائه شده می‌باشند (01/0>P). شاخص‌های برازش مدل ساختاری از برازندگی مناسبی برخوردار است و نوآوری سازمانی توانسته اثر معناداری بر شادی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان داشته باشد (01/0>,p 19/11=, t64/0=β).